اگر به خاطر قرنطینه در خانه مانده اید و تصمیم به بهبود توانایی خود در عکاسی دارید، چرا روی تکنیک های نورپردازی و ژست گرفتن کار نمی کنید؟ این یک ایده عالی برای شماست تا بدون هزینه کردن برای مدل تمرین کنید. چرا که حتما همسر، خواهر یا برادر و تمام افرادی که با آنها در خانه هستید آرزوی داشتن عکس های پرتره دارند. ویژگی در خانه تمرین کردن این است که در نهایت چندین عکس خوب خانوادگی هم خواهید داشت. در این مقاله به آموزش چند نکته اساسی برای نورپردازی در پرتره و همچنین انتخاب ژست عکاسی بدون داشتن تجهیزات خاص و در خانه میپردازیم.
ژست گرفتن انفرادی
خیلی از مشتریان همیشه این گلایه را دارند: "نمیخواهم مصنوعی به نظر برسم!" من این را درک میکنم. نباید در عکس منقبض و معذب به نظر برسیم. اما در بیشتر موارد راحت بودن جلوی دوربین سخت است. این شما هستید که باید به سوژه خود کمک کنید تا در بهترین حالت قرار گرفته و حس آرامش داشته باشد. بهترین نقطه برای شروع انتخاب یک لبه نسبتا بلند (مثل دسته مبل) یا یک صندلی کانتر است. مراقب باشید تا سوژه رو به عقب تکیه ندهد. شانه های او را کمی نسبت به دوربین زاویه بدهید. حالا وقت عکاسی است!
نکته بعدی در نظر گرفتن خطوط مورب است. چرا که این خطوط بیشتر از خطوط عمودی و افقی چشم بیننده را درگیر می کنند. بنابراین اگر میتوانید سوژه را طوری جابجا کنید که حالت دست یا پا به صورت مورب باشند به احتمال زیاد نتیجه بهتری خواهید گرفت. کارهایی مثل خم کردن بازو یا پاها باعث انتقال حس راحتی به بیننده می شوند.
ژست گرفتن دوتایی
این تمرین ویژه عکاسانی است که می توانند از همسر و فرزندان خود کمک بگیرند. این یک تمرین عالی است، چرا که همیشه پرتره ها تک نفره نیستند و گاهی مجبور هستید تا از چند نفر در یک قاب عکاسی کنید. یک نکته مهم برای تمرین در نظر گرفتن ارتفاع سر افراد است. یعنی اینکه به صورت پله ای قرار بگیرند یا در یک ردیف باشند. ضمنا اگر چند نفر در یک عکس نسبت به هم بی توجه باشند، نتیجه چندان خوشایند نخواهد شد. بهترین کار برای حل این مساله این است که از سوژه ها بخواهید کمی به سمت همدیگر بچرخند. برای مثال در یک عکس دونفره که هر دو به سمت هم متمایل شده و به دوربین نگاه می کنند، بیننده جذب مرکز توجه آنها خواهد شد.
نور طبیعی پنجره
در مواردی که دسترسی به ابزار نورپردازی و استودیویی ندارید، بهترین انتخاب نور طبیعی و غیرمستقیم است. دسترسی به نور طبیعی تقریبا در تمام خانه ها و از طریق پنجره ممکن است. نور ایده آل (حداقل در آمریکای شمالی) نور غیرمستقیم شمالی است. برای دیگر پنجره ها که نور شدید و مستقیمی دارند از پرده های ضخیم استفاده کنید. این بهترین روش برای ملایم و غیرمستقیم کردن نور پنجره های شرقی و جنوبی است.
حالا با قرار دادن سوژه در کنار پنجره شروع کنید. ممکن است درست کنار پنجره بایستید و یا با زاویه نسبت به آن عکاسی کنید. در هر صورت سعی کنید زاویه 90 درجه با صورت سوژه را حفظ کنید. این نوع نورپردازی جذابیت خاصی به سوژه میدهد. هر چه سوژه از پنجره دورتر باشید شدت نور کمتر و پراکندگی آن روی صورت سوژه بیشتر خواهد شد. فراموش نکنید که همه چراغ های داخلی باید خاموش باشند تا تعادل رنگی تصویر شما بهم نریزد.
عکاسی در سایه
یکی دیگر از گزینه های ممکن برای نورپردازی طبیعی و البته در بیرون خانه، عکاسی در سایه است. این به معنی داشتن همان نور غیرمستقیم است. بهترین انتخاب سایه درختان است چون روشن تر بوده و می توان درخشش خورشید را در آن حس کرد. (سایه های خیلی تاریک انتخاب خوبی نیستند.)
استفاده از رفلکتور یا فلش
اگر یک دستیار دارید این ایده جذاب را امتحان کنید. یک رفلکتور سفید را در دست او قرار دهید و اگر همچین چیزی در دسترس نیست از یک پوستر روشن یا حتی یک تکه فوم بزرگ استفاده کنید. سعی کنید رفلکتور را روبروی نور قرار دهید و با دور و نزدیک کردن نسبت به سوژه بهترین حالت را انتخاب کنید. اگر از سوژه خیلی دور شوید سایه ها تاریکتر خواهند شد و با نزدیک شدن به سوژه به نور یکدست تری خواهید رسید. البته مراقب باشید تا با نوردهی بیش از اندازه عکس خود را خراب نکنید.
استفاده از فلش در خانه هم ایده خوبی است. میتوانید روی یک پایه فلش ارزان قیمتی نصب کنید و با تنظیم آن روی یک دیوار سفید جلوه ای با شکوه به عکس های خود بدهید. البته استفاده از فلش در صورتی لازم است که نور طبیعی دسترسی نداشته باشید. نکته پایانی اینکه در صورتی که نورپردازی با فلش از بالا انجام شود برای بیننده خوشایندتر به نظر می رسد.
در ضمن میتوانید از تنظیمات TTL استفاده کنید و فلش دوربین خود را به صورت دستی تنظیم کنید. همینطور با تغییر تنظیمات ISO، دیافراگم و بالا و پایین کردن قدرت فلش به ایده آل ترین حالت برسید.
