مردم در طی شیوع این همه گیری در خانه های خود به سر می برند و در نتیجه میتوان از این آسمان صاف مخصوصا آسمان شب برای گرفتن عکس های عالی استفاده کرد که در ادامه با نحوه عکاسی از آسمان در شب آشنا خواهیم شد.

آسمان شب در سرنگتی (Serengeti)، دشتی پهناور در شرق آفریقا

این یک داستان آشنا برای افراد یک نسل خاص است: Roger N. Clark که دوران کودکی‌اش در دهه 1960 سپری شد، از برنامه فضایی ناسا الهام گرفت. پیش از سن نوجوانی، او تلسکوپ بازتابی خود را ساخت. Clark فعالیت خود را در حوزه نجوم ادامه داد و موفق به دریافت دکترای سیاره شناسی از دانشگاه M.I.T. شد. وی بیش از 20 سال پیش، در تیم علمی مأموریت کاسینی-هویگنس به زحل بوده و برروی گستره هایی به بزرگی تلسکوپ مادون قرمز انگلستان ( UKIRT)، بازتابنده مادون قرمز انگلستان در منطقه مائونا کیا، هاوایی، با آینه اصلی 150 اینچی این تلسکوپ کار کرده است.

اما طی چند سال گذشته، گستره های بازتابنده 8 و 12.5 اینچی شخصی وی باعث انباشت گرده ستاره (ستارگان دور دست که فقط به صورت ابر یا غبار دیده می شوند) شده است. وی برای به دست آوردن تصاویری از آسمان شب، از تجهیزات دوربین دیجیتال تک‌لنزی بازتابی (DSLR) معمولی و دردسترس استفاده می کند. Clark می گوید: "من با دوربین ها و لنزهای معمولی و دستگاه های ردیابی بسیار ساده بسیار سرگرم می شوم." شما هم می توانید!

بهترین دوربین و لنزها را تهیه یا اجاره کنید

نوردهی کم و طولانی می تواند از فنآوری سنسور در دوربین های DSLR رده بالای جدیدتر (بعد از سال 2008) بسیار بهره مند شود. فناوری جلوگیری از جریان تاریک برروی حسگر به طور قابل توجهی نویز ناشی از مشکلات گرما و حرارت را کاهش می دهد.

لنزهای سریعتر، لنزهایی با دیافراگم وسیع که ورود نور بیشتری را امکان پذیر می کنند، در محیط های بسیار کم نور عملکرد بهتری ارائه میدهند. پیشنهاد Clark لنزهای تله فوتو با فاصله کانونی ثابت مانند سیگما 300 میلی متر با محدوده دیافراگم f / 2.8 EX است.

اینها همه موارد و آیتم های با ارزشی هستند، اما مجبور نیستید آنها را بخرید. اکثر لوازم پیشرفته دوربین به صورت آنلاین یا توسط یک فروشنده محلی اجاره داده میشوند. اگر لنز تله فوتوی ارزان قیمت‌تری دارید، بازهم می توانید عکس های جذابی بگیرید. اگرچه احتمالاً مجبور خواهید بود تنظیمات کمی متفاوت از آنچه در زیر ارائه شده است را انجام دهید. به عنوان مثال، تنظیمات حداکثر ایزو باعث افزایش نویز عکس میشود و سرعت بیشتر شاتر ممکن است هنگام حرکت ستاره ها در آسمان باعث ایجاد تاری اندکی شود.  

خوشه پروین

جایی برای قرارگرفتن و ایستادن پیدا کنید

آلودگی نوری – کدر و مات شدن اجرام در آسمان شب توسط نورهای روشن مناطق شهری - دشمن عکاسی از آسمان است! Clark خاطرنشان می کند که بسیاری از ساکنان شهری می توانند در عرض چند ساعت به یک منطقه با آسمان تاریک سفر کنند؛ می توانید مکان های مناسب را در darksitefinder.com بیابید. به علاوه نیاز است که هوا نیز همکاری کند: قانون کلی این است که در 100 مایلی محل عکاسی شما هیچ ابری وجود نداشته باشد، که می توانید این مسئله را در cleardarksky.com بررسی کنید. درآخر، از نرم‌افزار رایگان دسک تاپ، iOS یا اندروید stellarium.org برای یافتن و شناسایی اجرام آسمانی استفاده کنید.

مهم نیست که سرانجام کجا را انتخاب کردید، آنچه مهم است این است که برای ثابت نگه داشتن دوربین به یک سه پایه بسیار محکم نیاز خواهید داشت. Clark سه پایه های ساخته شده از الیاف کربن را نسبت به آلیاژ آلومینیوم ترجیح می دهد؛ الیاف کربن نسبت به آلومینیوم وزن کمتری در برابر لرزش دارد. درمورد هدها یا همان کلگی های سه پایه (پایه هایی که دوربین به آنها متصل می شود)، Clark هدهای نوع گیمبال را - مخصوصاً برای لنزهای بلندتر - پیشنهاد میکند. یک هد گیمبال به دلیل طراحی الاکلنگ-مانند که باعث تعادل وزن دوربین و لنز میشود، توانایی منحصر به فردی در حفظ موقعیت دقیق دارد. Clark میگوید: "با وزن سنگینی که یک لنز بزرگ دارد، اگر می خواهید آن را به یک هد کروی (ball head) یا یک هد مسطح یا اصطلاحا تابه ای (pan head) سه طرفه متصل کنید، هنگامی که آن را محکم و رها کنید، همه چیز سست میشود و محل دقیق قرارگیری دوربین تغییر می کند."

ستاره دنباله‌دار سی۲۰۱۱ دبلیو۳ لاوجُوی

تنظیمات را به طور دقیق بررسی کنید

آماده کردن دوربین برای عکاسی در نور بسیار کم نیاز به بررسی دقیق تنظیمات دارد. از ابتدا، ایجاد دو تغییر دقیق و اساسی به جلوگیری از لرزش هایی که می تواند تصاویر شما را خراب کند، کمک می کند: ابتدا شاتر خود را با تاخیر دو ثانیه ای تایمر تنظیم کنید، بنابراین، با فشار دادن دکمه ،دوربین تکان نمی‌خورد. در مرحله دوم، قفل آینه را روشن کنید، که هنگام فشار شاتر از حرکت کردن آینه داخل بدنه دوربین جلوگیری میکند - و باعث ایجاد لرزش می شود؛ توجه داشته باشید که قفل شدن آینه باعث غیرفعال شدن منظره یاب میشود و از این رو، باید تمام تصاویر را برروی LCD دوربین مشاهده و تنظیم کنید.

تنظیم کردن تصاویر نیز امری بسیار مهم است. برای گرفتن عکس از حالت خام (Raw) یا حالتRaw + JPEG استفاده کنید؛ تصاویر خام در دوربین فشرده نمی شوند، که این خود داده های تصویری را که درغیراین صورت طی فرآیند فشرده سازی JPEG از بین می روند را حفظ می کند. فایلهای خام پس از تصویرپردازی دارای انعطاف پذیری بسیار بیشتری نیز می باشند. ایزو را برروی 1600، تعادل رنگ سفید را برروی نور روز، سرعت شاتر را برروی نوردهی دستی یا bulb و فوکوس را برروی حالت دستی تنظیم کنید. هرگونه قابلیت کاهش نویز با ایزوی بالا و نوردهی طولانی که ممکن است به صورت پیش‌فرض در دوربین فعال باشد را خاموش کنید. و سرانجام، دیافراگم لنز (پهنای عنبیه باز آن) را تا حد ممکن باز کنید که این امر خود باعث افزایش نور ورودی میشود.

نور را درست تنظیم کنید

اگر می خواهید قسمت close tabs را در نوردهی قرار دهید، نمایشگر هیستوگرام دوربین خود را روشن کنید. این نمودار تعداد پیکسل های روشن و تاریک در هر تصویر مشخص را به شما نشان میدهد. هنگام عکاسی در نور روز، باید اوج یا پیک این نمودار را در مرکز یا سمت راست قرار دهید، اما برای عکاسی در شب اینگونه نیست. در اینجا ما می خواهیم پیک بروری یک چهارم تا یک سوم از سمت چپ باقی بماند تا جزئیات در مناطق تاریک حفظ شوند و از کلیپ یا بیش از حد روشن شدن اجرام آسمان روشن جلوگیری شود. در مقایسه با تلاش برای تخمین زدن نوردهی از یک تصویر پیش‌نمایش برروی صفحه LCD، بررسی هیستوگرام معمولاً تصور دقیق تری از نوردهی به شما میدهد.

عکاسی را با عکس گرفتن از اجسام روشن (دارای نور) و ساده شروع کنید

به نقد از  Clark: "برای مبتدیان، من پیشنهاد نمی کنم که به دنبال عکاسی از محیط های کم نور و تاریک باشند." "بیشتر به دنبال سوژه هایی بروید که فرصت های خوب بیشتری را برای شما فراهم میکند." عکاسی از اجسام روشن تر مانند خورشید گرفتگی، می تواند شما را قادر به ساختن تصاویری با نوردهی منفرد نسبتاً کوتاه کند.

مراحل ماه‌گرفتگی

چرخش را دنبال کنید

طولی نخواهد کشید که می توانید از آسمان شب عکاسی کنید و پی می برید که چرخش زمین باعث کدر و تار شدن تصاویر ستاره ها می شود. ساده ترین راه حل، استفاد از یک پایه ردیابی است، دستگاهی که دوربین شما را همزمان با چرخش زمین حرکت می دهد. Clark مدل iOptron StarTracker را پیشنهاد می کند. با استفاده از این پایه، شما با نگاه کردن از طریق یک روزنه کوچک میتوانید هدف را برروی ستاره قطبی، ستاره شمال، تنظیم کنید و دستگاه نیز بر این اساس مسیر را ردیابی می کند.

اگر ترجیح می دهید برروی سخت افزارهای اضافی سرمایه گذاری نکنید، تکنیکها یا نرم افزارهایی برای جبران چرخش دوربین وجود دارند. Clark دویست قانون را به عنوان یک دستورالعمل کلی برای حفظ وضوح ستاره ها پیشنهاد می کند: 200 را بر فاصله کانونی لنز، برحسب میلی متر، تقسیم کنید تا طولانی‌ترین سرعت شاتر در ثانیه هایی که عکس شما پیش از اینکه ستاره ها به صورت رگه های مستقیم و مستطیل شکل درآیند را بدست آورید. این فرصت شما خیلی سریع به اتمام می رسد: با یک لنز 200 میلی متری، حداقل محدودیت شما 1 ثانیه است. این قانون برای دوربینهای فول فریم مانند Sony A7 به کار می آید؛ اگر از دوربینی با سنسور کوچکتر مانند APS-C یا میکرو چهارسوم استفاده می کنید، اندازه سنسور کوچکتر در محاسبه تأثیر می گذارد و منجر به زمان نوردهی کمتر قبل از شروع حرکت آهسته ستاره ها در آسمان می شود.

اگر قصد جبران تاری در نرم افزار را دارید، پشت سرهم و سریع با استفاده از نوردهی برای ستاره‌های کوچک، چندین عکس بگیرید. برای این کار، Clark از یک برنامه نرم افزاری رایگان به نام DeepSkyStacker و همچنین برنامه تجاری ImagesPlus استفاده می کند.

هنگام تصویرپردازی، از رنگ آبی استفاده نکنید

به نقل از Clark: "آسمان شب آبی رنگ نیست." (توجه داشته باشید که اصطلاحا ساعت آبی (بازه زمانی گرگ و میش هوا که خورشید هنوز طلوع نکرده اما نور غیرمستقیم خورشید باعث روشنایی محیط به رنگ آبی می شود) قبل از شب هنگام است). وی با دیده تحقیر به عکس های پس از تصویرپردازی بسیاری از عکاسان که آسمان شب را به رنگ لاجوردی درخشان و ستاره ها را به صورت نقطه هایی بی رنگ تبدیل میکنند، نگاه میکند. آسمان شب به دلیل "روشنایی ملایم شب" و سایر پدیده های جوی می تواند در رنگ های مختلفی ظاهر شود. وی میگوید، راه حل استفاده از رنگ دقیق، بهره بردن از نقطه مرجع یا عطف سیاه رنگ مناسب پس از تصویرپردازی رنگ تصویر است.

همه این عکس ها  به استثنای تصویر راه شیری در زیر، دارای رنگ طبیعی هستند. Clark می گوید: "کهکشان راه شیری فاقد چنین شیب هایی برای رنگ های آبی است." وی این عکس را تصویرپردازی کرد تا روشی ظریف برای افزودن رنگ آبی محبوب (اما کاذب) به تصویر را نشان دهد – به اصطلاح روشی درست برای تولید رنگ نادرست و غیرواقعی در عین حفظ رنگ طبیعی در قسمتهای روشن راه شیری! اطلاعات کامل مربوط به کارهای فتوشاپ در وبسایت وی در دسترس است  و آنجا می توانید Mc-color-stretch (یک برنامه رایگان و اوپن سورس) را برای استخراج رنگ و جزئیات بیشتر برای عکاسی از آسمان دانلود کنید.

کهکشان راه شیری با رنگ های غیرواقعی

اعتبار اضافه: زمین و آسمان را در یک عکس ترکیب کنید

در تصاویری که پهنه و گستره را با آسمان شب ترکیب می کنند، مسئله دیگری مطرح میشود: آسمان شب (نسبت به زمین) در حال حرکت است، اما پهنه و گستره اینچنین نیست. Clark از تکنیکی استفاده می کند که به وسیله آن از آسمان عکس های متحرک و از پهنه و گستره عکس های ثابت می گیرد و سپس آنها را در نرم افزار ترکیب می کند. از این روش همچنین می توان برای عکاسی از آسمان مانند ستاره دنباله‌دار سی۲۰۱۱ دبلیو۳ لاوجُوی استفاده کرد – این شتاره دنباله‌دار نسبت به میدان ستاره سریعتر حرکت میکند. Clark از هر دو عکس های متحرک گرفت، سپس آنها را در لایه های جداگانه در فتوشاپ ترکیب کرد.

با این وجود، تکنیک دیگر، موزاییک یا پانوراما نام دارد که با استفاده از آن تعدادی "پانل" منفرد از یک صحنه یا منظره میگیرید و سپس در نرم افزار باهم ترکیب می کنید. این کار امکان نوردهی کوتاهتر برای پانل های منفرد را میسر میسازد و تصویری با وضوح بسیار بالا به شما می دهد. Clark برای این کار از نرم افزار PTGui Pro استفاده می کند. درآخر، یک روش دیگر این است که چندین تصویر متوالی از یک رویداد مانند ماه گرفتگی بگیرید و سپس تصاویر موجود را ترکیب کنید.