آیا از قبل با کار این عکاسان معروف آشنایی دارید؟

عکاسی مانند هر هنر دیگری نباید در یک محفظه انعکاس (اتاق پژواک) انجام شود. برای پیشرفت در کار خود نیاز است که  ببینید که سایر هنرمندان چه کاری انجام می دهند. اینگونه است که افراد رشد و مهارت های خاص خود را اصلاح می کنند.

تلاش برای برابری جستن با کار عکاسان مشهور، سرقت نیست، بلکه صرفاً تمرین مهارت های شماست. اقدام به خلق چیزی جدید و منحصر به فرد از این عمل ناشی می شود. در اینجا لیستی از عکاسان معروف برای شما فراهم شده است که امیدواریم بتوانید از آنها الهام بگیرید.

این لیست شامل 40 عکاس معروف و مشهور بی نظیر است!

 

آنی لیبویتز (Annie Leibovitz)

آنی لیبویتز یک عکاس بسیار برجسته است. وی کار حرفه ای خود در زمینه عکاسی را از مجله Rolling Stone آغاز کرد و 10 سال در آنجا به فعالیت پرداخت. او برای نشریات بسیاری عکاسی میکند اما عمدتا با Vanity Fair همکاری میکند.

لیبویتز تقریباً از همه افراد مشهور عکس گرفته است و آنچه او را واقعاً از دیگر عکاسان مشهور متمایز می کند، سبک نورپردازی وی است. او از نور و روشنایی بسیار مشخصی استفاده می کند که باعث ایجاد یک تصویر با رنگ های تقریبا خنثی میشود. عکس های او بسیار منحصر به فرد و بسیار قابل تشخیص است. رسیدن به ثبات در سبک عکاسی یک مهارت است زیرا کارها و آثار شما به راحتی توسط مردم  قابل تشخیص می باشد.

اگر می خواهید از آنی لیبویتز الهام بگیرید، باید در اجرای نورپردازی استودیویی مهارت کافی کسب کنید. اگرچه نورپردازی استودیویی در ابتدا می تواند کمی ترسناک به نظر برسد، اما اگر به خوبی انجام شود حاصل آن یک تصویر زیبا خواهد بود. استفاده از نورپردازی خاص همیشه هم گران قیمت نیست؛ مسئله صرفا این است که بتوانید با وسایل و ابزار خود به راحتی و بدون ایجاد مشکلی کار کنید.

 

 

گریگوری کرودسون (Gregory Crewdson)

کار این مرد به معنای واقعی کلمه عظیم است. عجیب‌ترین عکسی را که می توان گرفت تصور کنید! و گریگوری کرودسون این عکس را گرفته است. گریگوری کرودسون دقیقا به گرفتن چنین عکسهایی مشهور است.

او هزاران و حتی میلیون ها دلار برای گرفتن یک عکس صرف می کند. استفاده از مجموعه عکس های متحرک برای یک تصویر واحد را تصور کنید. گریگوری در کالج شروع به بررسی این مجموعه ها در مقیاس بزرگ کرد.

او به عنوان یک عکاس، از همه چیز، از شیرهای آتش‌نشانی بلااستفاده گرفته تا مناظر مه آلود، استفاده می کند و بهره میبرد. او با استفاده از دوربین های با فرمت بزرگ تمام عمقی را که در هر صحنه در جریان است را ثبت و سپس آن تصاویر عظیم را چاپ میکند. تنها راه درک عمق و جزئیات عکس های او دیدن آن تصاویر از نزدیک است.

ایده تنظیم و آماده کردن صحنه ها کار بسیار جالب توجهی است. برای خلق یک تصویر شگفت‌انگیز نیازی به سرمایه گذاری کلان یا استفاده از ابزارهای فراوان ندارید. توصیه می کنیم با بازآفرینی برخی از عکسهای گریگوری شروع و سپس برخی از ایده های خود را با استفاده از نورپردازی آزمایش کنید.

 

 

ریچارد آودون (Richard Avedon)

ریچارد آودون عکاس مد و پرتره نیویورکی بود. او کار خود را با عکاسی برای بسیاری از نشریات مانند Harper’s Bazaar آغاز کرد و از افراد مشهور بسیاری عکس گرفت. اما اثری که می خواهیم به آن اشاره کنیم، مجموعه عکسهایی با عنوان در غرب آمریکا (In The American West ) است.

برای خلق این مجموعه، ریچارد به سراسر کشور سفر کرد و از مردم و زندگی روزمره آنها عکاسی میکرد. او برای ایجاد یک نورپردازی مناسب و پس‌زمینه ثابت یک ملحفه یا پارچه سفید رنگ را برروی دیوار ضلع شمالی یک ساختمان قرار میداد. در حین تعامل با سوژه ها، دستیارانش دوربین بزرگ 8×10 او را آماده می کردند.

همانطور که به اطراف حرکت میکرد، از سوژه ها عکسهای باورنکردنی میگرفت. مشابه کارها و آثار کرودسون، آودون این عکس های بسیار بزرگ را نیز چاپ میکرد. مشاهده جزئیات موجود در هر تصویر بسیار شگفت آور است.

در حالی که برخی این کار یک عکاس مد و پرتره را به معنای مورد تمسخر قرار دادن کارگران قلمداد میکردند، تصور من براین است که این کار او زیبایی حرفه این افراد را به تصویر میکشد. این تصاویر نشان دهنده زندگی روزمره و کارهایی است که بیننده و مخاطب به انجام آنها عادت نداشت و وی با انجام این نوع عکاسی اینگونه کارها درست مقابل چشمان آنها قرار می داد تا تجربه کنند. این تصاویر همچنین آثار هنری فوق العاده زیبایی بشمار میروند.

ریچارد آودون در واقع زمان خود را صرف انتخاب افراد جالب و منحصر به فرد برای عکاسی میکرد. به تماشا نشستن این عکس ها ارزش زیادی دارد.

 

الیوت ارویت (Elliott Erwitt)

با فاصله گرفتن از عکاسی با فرمت بزرگ، الیوت ارویت در درجه اول با استفاده از دوربین های 35 میلی‌متری عکس میگرفت. ارویت اصالتاً فرانسوی بود و برای رفتن به دانشگاه به ایالات متحده مهاجرت کرد. او به عنوان دستیار عکاسی در ارتش ایالات متحده شروع به فعالیت کرد و در آنجا به کسب مهارت پرداخت.

الیوت به عنوان یک عکاس توجه خود را بیشتر به عکاسی خیابانی معطوف میکند و یکی از باهوش‌ترین عکاسان خیابانی آمریکایی است. عکس های او دارای عمق و در عین حال خنده دار هستند. اگر طرفدار عکاسی خیابانی هستید، میتوانید از الیوت ارویت الهام بگیرید.

 

 

ویویان مایر (Vivian Maier)

ویویان مایر که احتمالاً به عنوان یکی از جالب‌ترین عکاسان مشهور در تمام دوران ها است، تا قبل از مرگ مشهور نبود. در سال 2007، جان مالوف (John Maloof) یک جعبه نگاتیو و فیلم خام از یک حراجی خریداری کرد. او نمی دانست که محتویات این جعبه شامل هزاران تصویر گرفته شده توسط یک عکاس به نام ویویان مایر است که در آینده ای نه چندان دور به شهرت خواهد رسید.

آنچه اکنون درمورد ویویان می دانیم این است که وی زندگی خود را به عنوان یک پرستار بچه گذرانده است. او عمدتاً با دوربین دو لنز 6 × 6 عکس میگرفت و آن را همه جا با خود همراه داشت. بیشتر عکسهای او در شیکاگو و شهر نیویورک گرفته شده است. او هنگام راه رفتن در خیابان ها از هر آنچه علاقه مند بود، عکس میگرفت.

اگرچه او به عنوان فردی گوشه‌گیر و عجیب و غریب شناخته می شد، اما عکس های او این وجهه از او را نشان نمی داد. عکس های ویویان دارای رنگ و لعاب هستند و غریبه هایی را به تصویر میکشند که دقیقاً به دوربین او خیره شده اند. می توان افکار مردم درمورد عکاسی یک پرستار بچه در خیابان های شیکاگو را تصور کرد!

اما عکاسی مستمر و پی درپی او نتیجه داد و تصاویرش بسیار دقیق و زیبا شدند. جالب توجه‌ترین نکته در مورد عکس های او این است که به نظر می رسد این عکس ها مربوط به دوره دیگری باشد. با نگاه کردن به کارهای او، به نظر می رسد این عکس ها متعلق به دهه 30 یا 40 باشند، اما بیشتر آنها پس از این دوره گرفته شده اند.

اگر می خواهید در مورد ویویان مایر بیشتر بدانید، توصیه می کنیم مستند فوق العاده ای تحت عنوان Finding Vivian Maier که درمورد او ساخته شده را تماشا کنید.

 

 

انسل آدامز (Ansel Adams)

به عنوان یک عکاس، انسل آدامز به دلیل ثبت عکس های بسیار جداب و شگفت‌آور در دهه 1930 به مدت 25 سال شناخته می شود. تعداد کمی از مردم می دانند که انسل آدامز یک محیط بان سرسخت نیز بود. انسل آدامز در کالیفرنیای شمالی بزرگ شد و بیشتر دوران جوانی خود را در پارک ملی یوسمیت که بعدها کانون توجه آثار او شد، گذراند.

اولین اثر برجسته و قابل توجه او، تصویر Monolith, the Face of Half Dome (نوعی صخره سنگی واقع در پارک ملی یوسیمیتی در شمال شرقی شهرستان ماریپوزا در ایالت کالیفرنیا) بود. می توانید در زیر اطلاعات بیشتری درباره آنسل آدامز و پارک ملی یوسمیتی مشاهده کنید!

 

استیو مک‌کوری (Steve McCurry)

استیو مک‌کوری یکی دیگر از عکاسان برجسته است که یکی از مشهورترین عکس ها در تاریخ نشنال جئوگرافیک (National Geographic) را ثبت کرد. حرفه نشنال جئوگرافیک مک‌کوری هنگامی آغاز شد که وی قبل از حمله شوروی به افغانستان رفت.

وی به عنوان یک عکاس با دوختن رولهای فیلم به لباسهای خود موفق شد آنها را مخفیانه به خارج از کشورانتقال دهد و این تصاویر توسط مجله نیویورک تایمز و تایم مشهور شدند.

مشهورترین عکس وی با عنوان "دختر افغان" تصویری ساده از یک دختر جوان است. توصیف اینکه عکس دختر افغان چقدر باورنکردنی است کار دشواری است، اما چیزی بسیار جذاب و جالب درمورد آن عکس وجود دارد. دختر افغان توجه جهانیان را به خود جلب کرده و یکی از برجسته ترین عکس هایی است که تا به حال از نشنال جئوگرافیک به نمایش گذاشته شده است.

او سالها بعد با عکاسی از همان دختر سعی در تکرار این تصویر داشت، اما دیگر تأثیری مشابه نداشت. استیو مک‌کوری همچنان به عنوان یک عکاس در حال فعالیت است و بیشتر دوران حرفه ای خود را در خارج از کشور برای گرفتن پرتره های خیره‌کننده از مردم عادی سپری کرده است.

 

 

رابرت فرانک (Robert Frank)

رابرت فرانک یک عکاس سوئیسی-آمریکایی بود که با کتاب خود به نام آمریکایی‌ها (The Americans) معروف شد. فرانک در سال 1955 با اتومبیل به سراسر آمریکا سفر کرد و زندگی روزمره آمریکایی ها را به تصویر کشید. هنگامی که سرانجام کتاب وی در ایالات متحده منتشر و چاپ شد، با انتقاداتی نیز روبرو شد.

خوشبختانه مقدمه این کتاب درمورد جک کرواک رایت (Jack Kerouac wright) بود که باعث جذابیت آن شد. با گذشت سالها، این کتاب به كلاسیك محبوب در دنیای هنر تبدیل شد و دیگر چندان انتقادی درمورد آن نمیشد.

اگر نگاهی به کتاب آمریکایی‌ها بیندازید، خواهید دید که منظره ای که دوربین فرانک ثبت کرده است دارای یک پرسپکتیو خارجی است که شاید از دیدگاه میهن پرستان آنقدرها هم قدرتمند نبوده است.

 

 

گری وینوگراند (Gary Winogrand)

وینوگراند یک عکاس خیابانی بود که در خارج از برانکس، شهر نیویورک فعالیت می کرد. او به عنوان یک عکاس خبری و تبلیغاتی مستقل کار می کرد، اما به ثبت عکس های خیابانی نیز علاقه داشت. او از یک شیوه ابتکاری و بدون نگاه کردن به دوربین برای عکاسی از یک لحظه سرنوشت‌ساز استفاده میکرد.

با حدس فاصله سوژه، به لنز نگاه می کند و نقطه کانونی را تخمین می زند. او در این امر بسیار تبحر داشت و بارها و بارها تصاویر سیاه و سفید عالی ثبت کرده بود. وینوگراند همچنین به عکاسی با لنز واید و فوکوس صحیح آن برروی چهره افراد برای ثبت عکس های دینامیکی سیاه و سفید مشهور بود. آثار وی همواره به عنوان یکی از بهترین تصاویر عکاسی خیابانی به یادگار خواهند ماند.

 

دوروتیا لانژ (Dorothea lange)

دوروتیا لانژ یک عکاس مستند بود و به ثبت عکس های سیاه و سفید  در دوران رکود اقتصادی بزرگ مشهور است. به عنوان یک عکاس مستند، دوروتیا لانژ برای اداره حفاظت از مزارع کار می کرد و در اوایل دهه 1930 مشهورترین عکس خود را ثبت کرد.

عکس دوروتیا لانژ با عنوان مادر مهاجر، مادری را به تصویر میکشد که دارای دو فرزند خردسال است و در یک چادر زندگی میکنند. به نقل از این مادر مهاجر، آنها از سبزیجات و پرندگان منجمدی كه در مزارع كشته شده اند امرار معاش می كردند. مادر مهاجر یک عکس سیاه و سفید نمادین است و از این نظر بسیار جذاب می باشد. دوروتیا لانژ به عنوان یک عکاس مستند از همه اقشار جامعه ازجمله افراد مستقر در اردوگاه زندانیان ژاپن نیز عکس گرفته است.

 

 

ادوارد وستون (Edward Weston)

ادوارد هنری وستون یکی از تأثیرگذارترین عکاسان مشهور آمریکایی در قرن بیستم بود. وی برای کار در ژانرهای مختلف مورد تحسین قرار گرفت. ادوارد وستون از افراد برهنه تا طبیعت بی جان گرفته تا مناظر، سوژه ها را به روش های ابتکاری و در عین حال ساده به تصویر می کشد. بسیاری بر این باورند که ادوارد وستون به دلیل تمرکز بر مکان ها و مردم آمریکای غربی، رویکرد آمریکایی در عکاسی مدرن را توسعه داده است.

وستون با عکاسی از اشیاء روزمره تا مناظر ساده در حذف عکاسی به سبک ویکتوریایی نقش بسزایی داشت. او پیشگام رویکرد مدرنیسم با استفاده از یک دوربین با فرمت بزرگ برای خلق تصاویر سیاه و سفید با جزئیات فراوان بود. برخی از کارهای معروف وی شامل عکس هایی از صدف ها، برگ های کلم و فلفل است که ظاهری رمزآلود و تقریباً اروتیک (شهوت انگیز) دارند.

وستون در طول چهار دهه فعالیت حرفه ای خود، عکس های ترکیبی همراه با فوکوس دقیق و دارای وضوح را ثبت کرد. وی کار خود را ادامه داد تا اینکه در سال 1948 بیماری پارکینسون وی را مجبور به کنار گذاشتن دوربین کرد. میراث وستون در سه نسل از عکاسان مشهور، پسرانش Cole و Brett، و نوه هایش Cara و Cara به یادگار مانده است.

 

هنری کارتیه-برسون (Henri Cartier-Bresson)

هنری کارتیه-برسون که توسط بسیاری از مورخان به عنوان "پدر عکاسی خبری" شناخته می شود، یک عکاس اومانیست (انسان‌گرا) فرانسوی بود. او یک عکاس خیابانی پیشگام و باهوش بود که به دلیل عکس‌های طبیعی خود معروف بود. هنری کارتیه-برسون از سبک عکاسی خود به عنوان نمایشی از شهود، همزمانی و خودانگیختگی یاد کرد.

هنری کارتیه-برسون اصطلاح "لحظه سرنوشت‌ساز" را ابداع کرد که به موضوعی جذاب و در عین حال بسیار بحث‌برانگیز در عکاسی مدرن تبدیل شد. این اصطلاح به شرایطی اشاره دارد که عناصر روانشناختی و بصری افراد در صحنه های زندگی واقعی به طور هماهنگ گردهم می آیند تا ذات آن لحظه را بیان کنند.

هنری کارتیه-برسون در طول انقلاب به چین، سپس پس از مرگ ژوزف استالین به اتحاد جماهیر شوروی و در نهایت پس از جنگ جهانی دوم به آمریکا سفر کرد تا مشکلات اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ را ثبت کند. کارتیه-برسون همچنین یکی از اولین عکاسانی بود که از یک فیلم 35 میلی متری استفاده کرد، در حالی که دیگران از دوربین هایی با فرمت متوسط ​​و بزرگ استفاده می کردند.

 

ایموژن کانینگهام (Imogen Cunningham)

کانینگهام عکاس مشهور آمریکایی بود که به دلیل عکس های پرتره، مناظر صنعتی و عکاسی از گیاهان مشهور بود. پرتره های صمیمی او تصاویری محو همراه با فوکوسی ملایم را برای تحکیم ساختار و شکل سوژه ها منتقل می کنند. در همین حال، عکس های کانینگهام از حیات بی جان گلها و گیاهان با استفاده از نور، سایه و توجه به جزئیات، اشکال طبیعی را به تصویر میکشند.

چاپ اولیه عکس های او در پیکتوریالیسم تداعی‌گر سبک عکاسی به تقلید از نقاشی آکادمیک اوایل قرن بود. کانینگهام همچنین با ایجاد تصاویری با وضوح بیشتر، تکنیک عکاسی با فوکوس واضح را ابداع کرد.

در سال 1910، او به عنوان یک عکاس پرتره و تجاری شهرت خوبی کسب کرد. در اوایل دهه 1920، کانینگهام سبک خود را به عکاسی از گیاهان و عکاسی خیابانی تغییر داد. او همچنین در دهه 1930 با Vanity Fair و افراد مشهور همکاری میکرد.

در ادامه با عکاسانی آشنا میشوید که کار آنها به طور خاص عکاسی از مراسم عروسی بوده است!

 

الیزابت مسینا (Elizabeth Messina)

الیزابت در نیویورک زندگی میکند و به عکاسی از مراسم عروسی مشهور و معروف است. او افتخار میکند که کارش منحصر به فرد است و به نقل از وی، او خود را درگیر آخرین و جدیدترین شیوه های عکاسی نمی کند. او کاملاً ماهیت واقعی هر عروسی را اغلب با استفاده از فیلم ثبت می کند.

 

 

"من مراسم عروسی را دوست دارم. اغلب با دیدن قول هایی که عروس و داماد در طی برگزاری مراسم ازدواجشان به یکدیگر می دهند یا نخستین رقص آنها، شخصاً تحت تأثیر قرار می گیرم. این لحظات شیرین زندگی یک گنجینه است. در پایان، فکر می کنم این عکاسی از مراسم عروسی و ازدواج بود که مرا انتخاب کرد!"

 

کریسمن استودیو (Chrisman Studios)

کریسمن استودیو یک فیلمبردار و یکی از چهار عکاس برتر آمریکایی است که در چارلستون، نیویورک و سانفرانسیسکو، کالیفرنیا زندگی میکنند. وی توسط مجله American Photo به عنوان یکی از 10 عکاس برتر مراسم عروسی و ازدواج در جهان انتخاب شد. عکس های او به دلیل رنگ، پویایی و به طور کلی شادی و سرزندگی که در هر محیطی به تصویر میکشند، شناخته شده است!

 

 

خوزه ویلا (Jose Villa)

خوزه به عنوان یکی از برترین عکاسان مراسم عروسی توسط Harper’s Bazaar ، Martha Stewart Weddings ، Vogue و Style Me Pretty انتخاب شد. او یک عکاس عروسی است که به خاطر سبک ظریف و زیبا برای ثبت لحظه ای سرنوشت‌ساز معروف است.

 

 

"رویکرد من استفاده از هنرهای زیبا برای ثبت پدیده هایی زنده، دارای جان و حرکت سریع در مراسم عروسی است. برای من، همه چیز ایجاد و خلق چیزهای زیباست. در نهایت، هدف من ثبت تصاویر هنری پرجنب و جوش، پرانرژی و زیبا است که به اندازه افراد درون عکسها بی نظیر هستند.

 

جرمی چو (Jeremy Chou)

جرمی چو اهل پاسادنا، کالیفرنیا است و در واقع برای تحصیل در رشته معماری به مدرسه رفت! اما پس از اینکه متوجه شد تمایلی به نشستن در پشت میز در تمام روز ندارد، اولین دوربین DSLR خود را خریداری کرد. علاقه او به عکاسی در تمام عکسهای شگفت انگیز او قابل مشاهده است.

 

جرمی از مراسم عروسی در سراسر دنیا عکس گرفته است و عکس های او در همه وبلاگ های مهم عروسی ایالات متحده مشاهده شده‌اند. او اخیراً توسط مجله محبوب مردم به نام Belle Lumiere Wedding عکاس فیلم سال انتخاب شد.

 

 

روبرتو والنزوئلا (Roberto Valenzuela)

روبرتو به عکاسی عاشقانه، بی انتها و ظریف از مراسم عروسی مشهور است و در حال حاضر حامی مالی او کانن می باشد. او در طول فعالیت گسترده خود جوایز بی شماری کسب کرده است و عکس های او در مجلات مشهوری مانند Cosmopolitan Bride، Rangefinder و مجله عکاسان حرفه ای آمریکا مشاهده شده‌اند.

 

 

سم هارد (Sam Hurd)

سم هارد در واشنگتن دی سی زندگی میکند و دارای سبک و خلاقیت هنری است. " قرار نیست درمورد هیچ کدام از جایزه ها، نشان ها یا 10 لیست برتر چیزی بدانید زیرا آنچه که مهم این است که شما عاشق اثری میشوید که می بینید و به کاری که من انجام می دهم کاملاً اعتماد میکیند. این اعتماد، من را بر آن میدارد که تعادل کاملی بین آزمایش خلاق و مستندات صادقانه بیابم."

 

 

دانیل کیم (Daniel Kim)

دانیل کیم عکاس عروسی و پرتره است. اگرچه شاید دنیل همچنان به عنوان یک عکاس پرتره معروف شناخته نشده باشد، اما او قطعاً یک عکاس حرفه ای است! وی با مدرک هنرهای زیبا از دانشگاه ایالتی آریزونا فارغ التحصیل شد و این امر در آثار و عکس های  تجاری وی قابل مشاهده است.

او یک عکاس دیجیتال و فیلم است و فیلم رنگی با فرمت متوسط ​​می گیرد. کیم از سبک عکاسی استفاده میکند که تعمدا دارای است. فیلم رنگی بیشتر از سنسور دیجیتال قابل اغماض است.

بنابراین، می توان از نوردهی بیش از حد فیلم استفاده کرد اما نتایج زیبایی خلق کرد! یکی دیگر از جنبه‌های جالب کار او این است که عکس های خود را در خانه ظاهر و اسکن می کند. ظهور و اسکن عکس ها از استودیوی خانگی برای وی این امکان را فراهم میکند که تمام جنبه های این فرآیند را کنترل کند.

در طول سالها، این امر منجر به ایجاد تصاویری زیبا و ظریف همراه با تنالیته و رنگی دقیق شده است؛ درست همان چیزی که افراد به دنبال آن هستند.

 

 

اگر فیلمبرداری می کنید، اکیداً توصیه می کنیم که حداقل یک بار این روند را امتحان کنید. با تغییر نورسنج خود به یک سرعت فیلم متفاوت از عکاسی، می توانید دوربین خود را فریب دهید.

از این رو، اگر می خواهید با ایزو 400 فیلمبرداری کنید، دوربین خود را برروی ایزوی 100 قرار دهید. با این کار نوردهی را افزایش میدهید. همچنین می توانید از کسی که کار ظهور را برای شما انجام میدهد  بخواهید که حساسیت فیلم شما را 1 یا 2 استپ افزایش دهد. این کار باعث افزایش نوردهی فیلم شما میشود و شما نتایج مشابهی خواهید داشت.

 

 

کریستین اوت (Christian Oth)

کریستین اوت  به خلق آثار خاص خود با زوایای روشن و منحصر به فرد مشهور است. او به خاطر سبک ادیتوریال خود که تلفیقی است از ظرافت و اصالت، شناخته شده است. هدف او "ثبت احساسات پویا و صمیمانه بین زن و شوهر در روز عروسی آنهاست." او از نیویورک گرفته تا پاریس از مراسم عروسی عکاسی کرده است.

 

 

گِرگ فینک (Greg Finck)

گِرگ فینک اخیراً توسط Harper’s Bazaar به عنوان یکی از برترین عکاسان انتخاب شد! کارهای ظریف او برجسته است زیرا او در درجه اول فیلمبرداری می کند. او در خلق عکس و تصاویر بسیار خلاقانه عمل میکند.

"در حال حاضر، جذاب‌ترین عکاسی از مراسم عروسی هنوز برای من اتفاق نیفتاده است. این مراسم در Château de Vaux-le-Vicomte برگزار می شود، جایی که چند سال پیش Eva Longoria و Tony Parker ازدواج کردند. عروس یک لباس سفارشی انتخاب کرده بود که توسط طراحان پاریسی دوخته شده بود.

 

در ادامه با عکاسان طبیعت و مناظر مشهور و متخصص آشنا خواهید شد!

 

لاری برد (Larry Beard)

 

 

لاری برد اهل سان کلمنت، کالیفرنیا است و عکاسی، به ویژه عکاسی از اقیانوس را به عنوان یک موج سوار در سن 16 سالگی آغاز کرده است. لاری در دنیا به عکاسی ماکرو و عکاسی از موج شناخته میشود. لاری همچنین یکی از اعضای نشنال جئوگرافیک است و آثار خود را از طریق گالری هنرهای زیبا به فروش می رساند. آثار او واقعا شگفت‌آور است!

 

فرانس لانتینگ (Frans Lanting)

فرانس لانتینگ در بسیاری از مناطق مختلف جهان از جمله آمریکای جنوبی، آفریقا و آنتارتیکا فعالیت میکند. عکس های او به طور منظم در نشنال جئوگرافیک منتشر می شود، جایی که او از پرسنل عکاسی آن میکرد. وی در حال حاضر در سانتا کروز، کالیفرنیا زندگی می کند و در حال عکاسی از سرتاسر جهان می باشد.

 

 

پیتر لیک (Peter Lik)

پیتر لیک به عکاسی پانوراما، سبکی که تصاویر را به دلیل درخشش بی نظیر برروی کاغذ فلز نقره-هالید چاپ می کند، شناخته میشود. در سال 2010، او یک عکس چاپ شده به قیمت 1 میلیون دلار را به یك خریدار ناشناس فروخت که یازدهمین عکس چاپ شده پرفروش تاریخ بود. وی در حال حاضر در سراسر جهان گالری دارد. حتما به آثار او نگاهی بیاندازید.

 

 

آلفرد استیگلیتز (Alfred Stieglitz)

آلفرد استیگلیتز به عنوان عکاس، ناشر، صاحب گالری و فروشنده آثار هنری از برجسته ترین چهره های تاریخ هنرهای تجسمی آمریکا است. بسیاری عکاسی را به عنوان یک فرایند فنی و علمی در آغاز قرن 20 تصور می کردند. آلفرد استیگلیتز با تغییر عکاسی به عنوان یک شکل هنری، باعث دگرگون ساختن آن تصور معمول شد. او در طول زندگی و تا زمان مرگ خود در سال 1946، برای عکاسی مبارزه کرد تا بتواند آن به یک شکل هنری قابل احترام تبدیل و ارائه کند.

استیگلیتز معتقد بود که او سبک عکاسی او بی پرده و فارغ از هرگونه ترفند و دستکاری است. او تسلط فنی بسیار خوبی در بافت، نقوش هندسی، تن و فوکوس واضح و شارپ در تصاویر خود داشت. مشهورترین آثار او عکس های گرفته شده از شهر نیویورک است که آن را از زوایای مختلفی نشان می دهد.

 

من ری (Man Ray)

من ری یک هنرمند تجسمی آمریکایی بود که در جنبش های دادائیسم و سورئالیسم نقش داشت. وی بیشتر به خاطر پرتره و عکاسی مد مشهور بود. ری همچنین خلق تصاویر بدون دوربینی را امتحان کرد که آنها را اشعه‌گرافی می نامید.

ری بسیار تحت تأثیر کارهای آلفرد استیگلیتز قرار گرفت که در آنها او از سبک مشابهی از عکس های واضح و شفاف و بدون دستکاری استفاده کرد. او همچنین فضای منفی، سایه ها و استفاده از لبه های سخت رنگ اصلاح نشده و بدون تغییر را برجسته کرد.

در دهه 1920، ری شروع به ساختن تصاویر متحرک کرد و چهار فیلم کاملاً خلاقانه و غیرروایی را به اتمام رساند. وی در دهه 1950، به پاریس بازگشت و تا زمان مرگ تمرکز خود را بر نقاشی معطوف کرد.

 

آندریاس گورسکی (Andreas Gursky)

گورسکی یک عکاس برجسته آلمانی است که بر عکاسی از سازه‌هایی با فرمت بزرگ، عکاسی از مناظر و عکس های دستکاری‌شده دیجیتال تمرکز دارد. ترکیبات منحصر به فرد او سوژه ها را در مقیاسی بزرگ اغلب با استفاده از یک زاویه دید بالا فریم و سپس چندین فریم را به یکدیگر متصل میکند تا نتیجه کار جذاب‌تر و چشمگیرتر شود.

با این حال، این روش عکاسی بحث قدیمی درباره دستکاری تصاویر و ظرفیت ثبت حقیقت توسط دوربین را دوباره به میان آورد. با این وجود، جهان همچنان کارهای گورسکی را تحسین می کند، به طوری که برخی از تصاویر او در میان عکاسان مشهور با بالاترین قیمت در بازار هنر به فروش می رسند.

با وجود مهارت وی در سورئالیسم و ​​انتزاع، کار او به طور معمول مشغله زندگی معاصر و فرهنگ مصرف را ارزیابی می کند. عکس های او پر از رنگ و حس و حال پیشرفته و مدرن است که به طرز شگفت‌انگیزی اغوا کننده و زیبا هستند.

 

الیوت پورتر (Eliot Porter)

پورتر به دلیل ثبت تصاویر رنگارنگ و زیبا از طبیعت شناخته شده و معروف بود. او با استفاده از دوربین جعبه ای Kodak که از پرندگان و مناظر در خانه تابستانی خانوادگی اش در Maine عکس میگرفت به عکاسی علاقه‌مند شد. دقیقاً مانند آنسل آدامز، پورتر نیز عکاسی "طبیعی" و بدون ژست را تمرین و از سوژه ها به صورت طبیعی عکاسی و بر جزئیات و رنگ ها تأکید میکرد.

پورتر پس از آنکه یک ناشر پیشنهاد چاپ کتاب وی درمورد پرندگان را رد کرد، به عکاسی رنگی روی آورد چرا که افراد نتوانسته بودند گونه های پرندگان در تصاویر سیاه و سفید را تشخیص دهند. وی از یک سیستم نوردهی چشمک زن استفاده کرد و ساعت ها با ساختن صحنه به عکاسی از پرندگان پرداخت.

در اوایل و اواسط دهه 1950، پورتر برای عکاسی از مکانهای مهم فرهنگی و اکولوژیکی به جاهای مختلفی ازجمله پارک Adirondack، منطقه تفریحی و ملی گلن کنیون، آپالاچیا، باخا کالیفرنیا، جزایر گالاپاگوس، ترکیه، یونان، ایسلند، آفریقا، چین و قطب جنوب سفر کرد. پورتر با این کار توانست تعدادی کتاب عکاسی که بسیار مورد تحسین قرار گرفته بود، منتشر کند.

در ادامه با چند عکاس پرتره معروف در زمان گذشته و حال آشنا میشوید.

 

فیلیپ هالسمن (Phillppe halsman)

 

 

فیلیپ یک عکاس پرتره بسیار شناخته شده است که به دلیل ثبت اثرش در دهه 1940 مشهور است. او همچنان رکورددار جلد مجله LIFE است. او دوستی مادام العمر با هنرمند معروف سالوادور دالی داشت و آنها در بسیاری از پروژه ها با هم همکاری داشتند. کارهای عکاسی پرتره او خلاقانه، ابتکاری و قابل تأمل است.

 

فیلپ از هنرمندان و بازیگران مشهوری مانند مرلین مونرو، نویسنده سیاسی وینستون چرچیل، آلفرد هیچکاک کارگردان معروف، دانشمند مشهور آلبرت انیشتین عکس گرفته است. با نگاهی بر آثار او میتوانید به وضوح حس شوخ طبعی را مشاهده کنید!

 

میهائلا نوروک (Mihaela Noroc)

میهائلا به خاطر پروژه "اطلس زیبایی" در سطح بین المللی شناخته شده است. میهائلا اهل بخارست، رومانی است و چهار سال گذشته را به سفر در دور دنیا و ثبت تصاویر خیره‌کننده از زنان گذرانده است. هدف او ایجاد ارتباط بین زنان عادی با داستان های خارق العاده است.

 

 

دایان آربوس (Diane Arbus)

آربوس یک عکاس مشهور بود که بیشتر به خاطر عکاسی از مردم نیویورک در دهه های 1950 و 1960 شناخته می شد. او عکسهای طبیعی و بدون ژست از افرادی گرفته است که در آن زمان به عنوان منحرفان اجتماعی شناخته میشدند. تصاویر او اغلب شامل سوژه هایی بود که مستقیماً به دوربین او خیره می شدند، تصاویری با فوکوس شارپ و واضح!

علاقه او به ثبت تصاویر مستند باعث ایجاد پرتره هایی تکان‌دهنده و در عین حال جذاب از برهنه گرایان، مردان دارای خال کوبی، پناهندگان سیاسی، بیماران روانی، رقاصان برهنه، معتادان به مواد مخدر، اجراکنندگان کارناوال، افراد کوتوله و افراد هم جنس‌گرا شد. آربوس از سوژه های خود در محیط هایی معمول مانند خانه، محل کار یا خیابان عکس می گرفت تا با این کار نشان دهد که آنها مانند سایر افراد جامعه هستند.

در حالی که کارها و آثار او فراتر از مرزهای تصور مردم بود، اما عکس های او ماهیت برابری و ارائه مناسب را در زمانی که تعداد کمی از مردم مایل به پذیرفتن حاشیه‌نشینان به عنوان اعضای فعال جامعه بودند، برجسته کرد. در حال حاضر، عکاسان معروفی آثار وی را الهام‌بخش شدت و فزونی روانشناختی می دانند.

 

جورج هورل (George Hurrell)

هورل یک عکاس آمریکایی بود که به عکاسی از پرتره های ستاره های هالیوود مشهور بود. امضای آثار او نوردهی و فوکوس دقیق، ترکیب، سایه ها و روتوش دستی برروی نگاتیوها بود که این کارهای برجسته از دهه 1930 تا 1940 نقش مهمی در جذابیت هالیوود داشت. پرتره های جذاب و سیاه و سفید هورل بسیار مورد توجه بازیگران قرار گرفت.

پس از عکاسی و ثبت تصاویر اغواکننده از بازیگر زن، Norma Shearer، MGM هورل را به عنوان مدیر بخش عکاسی خود استخدام کرد. در زمان حضور در MGM، وی مسئول عکاسی از ستاره های هالیوود برای هر فیلم بود. به علاوه، جورج در استودیوی برادران وارنر و Columbia Pictures مشغول فعالیت بود.

هورل در جنگ جهانی دوم خدمت می کرد و پس از آن در نیویورک به عنوان عکاس مد کار خود را آغاز کرد. در حالی که او در اواسط دهه 1950 به هالیوود بازگشت، پرتره های پر زرق و برق او دیگر مورد توجه استودیوها قرار نمیگرفت. هورل تا زمان مرگ به عنوان عکاس از سوژه های بی جان در مجموعه‌ فیلم ها به کار خود ادامه داد.

 

سیندی شرمن (Cindy Sherman)

شرمن یک هنرمند آمریکایی است که بیشتر زندگی حرفه ای خود را صرف کاوش پیرامون مفاهیمی همچون هویت، جنسیت و زنانگی کرد. کارهای او عمدتاً شامل پرتره سلفی است که خود را در محیط ها و شخصیت‌های مختلف به تصویر می کشد. سبک منحصر به فرد عکاسی پرتره شرمن در پیشرفت صنعت عکاسی و مصرف‌گرایی قرن بیستم مورد توجه قرار گرفت.

در حالی که شرمن به عنوان یک نقاش کار خود را آغاز کرد، از محدودیت های شکل هنری در دوران مینیمالیسم ناامید شد و این باعث شد او به سمت عکاسی برود. او از تلویزیون، فیلم، تصاویر و مد روز الهام می گیرد تا نقش های محدودکننده هویت های زنانه و بیزاری از عینیت را به چالش بکشد.

شرمن به عنوان استاد عکسهای مهم اجتماعی، تأثیر ظالمانه رسانه های جمعی بر هویت فردی و جمعی مردم را زیر سال برد. او از طریق پرتره های شخصی خود توجه مخاطبان را به موضوعات ناراحت کننده جلب کرد و آنها را مجبور به تجدید نظر در فرضیات و کلیشه های فرهنگی کرد.

 

سالی مان (Sally Mann)

سالی مان یکی از مشهورترین عکاسان پرتره سیاه و سفید در آمریکا است. از دهه 1970، او مجموعه ای از پرتره ها، عکس های منظره و اشیای بی جان ازجمله عکس های خانوادگی خویش تهیه کرد. سبک چاپ مان نیز حالتی گویا، دراماتیک و تامل برانگیز ایجاد می کند.

مجموعه عکس های خانوادگی وی که از برجسته ترین اثار او بشمار میروند، پیچیدگی زمان بین دوران کودکی و نوجوانی و جنبه های ابتدایی و بازیگوشی رفتار انسان را نشان می دهند. مان همچنین با استفاده از مرگ سگش و مراحل مختلف تجزیه، پروژه ای را در زمینه مرگ و میر خلق کرد. به تصویر کشیدن چنین مفاهیمی باعث شد که جهان آثار عکاسی او را جنجالی توصیف کند.

در دهه 1990، مان فرآیند برخورد رنگ صفحات مرطوب، یک فرآیند عکاسی غالب در طول جنگ داخلی آمریکا، را آزمایش کرد. او از این روش کار گسترده برای نشان دادن ارزیابی و بررسی اخیر زمینی که خونین‌ترین جنگ کشور در آن رخ داده بود، استفاده کرد. لکه های گرد و غبار و رگه های شیمیایی موجود در این فرایند باعث ایجاد هاله ای مرموز از نور شد.

و سرانجام، در ادامه با برخی از عکاسان خبری معروف آشنا میشوید.

 

مارگارت بورک وایت (Margaret Bourke-White)

مارگارت بورک وایت اولین زن عکاس خبری جنگ در آمریکا و اولین زنی که در سال 1936 توسط مجله LIFE استخدام شد، بود. وی به عنوان عکاس جنگ، اولین خبرنگار زن در جنگ جهانی دوم بود و در پایان جنگ جهانی همراه با ژنرال پاتون سفر کرد.

 

او بیشتر به خاطر کار عکاسی مشهور است و به عنوان اولین عکاس خارجی که مجاز به گرفتن عکس از برنامه پنج ساله شوروی بود. پس از آن، او به عنوان یک عکاس جنگ در درگیری های مداوم هند پرتره خود از Mohandas Gandhi را ثبت کرد.

بورک-وایت به عنوان یک عکاس، از عکاسی پرتره به عنوان ابزاری برای تحلیل مسائل اجتماعی از دیدگاه بشردوستانه استفاده کرد. تمرکز وی بر رئالیسم اجتماعی باعث شد واقعیت های روزمره زندگی را به تصویر بکشد. بورک-وایت به عنوان یک عکاس خبری برجسته، عکسهای بی‌شماری از زندگی و مشکلات قرن بیستم ازجمله رکود بزرگ اقتصادی و جنبش های اجتماعی و سیاسی از سال 1920 تا 1950 را ثبت کرد.

 

 

کریس هندورز (Chris Hondors)

کریس متولد آمریکا یک عکاس خبری است که عمده شهرت خود را مدیون عکاسی در جنگ است. او به عنوان یک عکاس جنگ دو بار نامزد دریافت جایزه Pulitzer Prize for Breaking News Photography شد. وی به دلیل عکاسی در عراق در سال 2005 شناخته شد. کریس هنگام عکاسی از جنگ داخلی لیبی در سال 2011 در لیبی کشته شد.

 

 

رابرت دویزنو (Robert Doisneau)

رابرت دویزنو عکاس فرانسوی در طول زندگی طولانی خود سوررئال را در زندگی روزمره مردم فرانسه ثبت کرد. تصاویر وی به عنوان یکی از پیشگامان عکاسی خبری و عکاسی خیابانی، در تاریخ عکاسی مورد تحسین گسترده قرار گرفته است. دویزنو به عنوان یک عکاس فرانسوی، کار خود را راهی غیرمنتظره برای شگفتی زندگی روزمره توصیف کرد.

دویزنو پس از کار برای French Vogue، به عکاسی در خیابان های پاریس بروی آورد و غالباً از سوژه‌های خود بدون اطلاع آنها عکاسی و اصالت رفتار انسان را حفظ می کرد. مشهورترین عکس خیابانی او به نام بوسه، یک عکس نمادین از یک زن و شوهر جوان است که در میان جمعیت پاریس با شور و اشتیاق یکدیگر را می بوسند.

در سال 1984، دویزنو به دلیل کمک به هنر و فرهنگ فرانسه به عنوان شوالیه نشان لژیون دونور ( Ordre national de la Légion d'honneur) بالاترین نشان افتخار کشور فرانسه، منصوب شد. سه سال پس از مرگ وی، یک گالری عکس به نام وی در فرانسه افتتاح شد.

 

رابرت کپا (Robert Capa)

رابرت کاپا، با نام واقعی آندریی فریدمان، عکاس خبری و خبرنگار جنگ بود. کاپا که در مجارستان به معنی "کوسه" است، لقبی بود که به دلیل سبک عکاسی از فاصله نزدیک برای خود انتخاب کرده بود. رابرت کاپا علیرغم اینکه یکی از عکاسان برتر جنگ بود، طرفدار جنگ نبود و از عکسها برای برجسته کردن تأثیرات سوء جنگ استفاده می کرد.

این عکاس آمریکایی-مجارستانی جان خود را به خطر انداخت و در پنج جنگ از جمله جنگ داخلی اسپانیا، روزهای ابتدایی ویتنام، آزادی پاریس و نبرد آردنن از سربازان حین جنگیدن عکس گرفت. او همچنین از سربازان هنگام پیاده‌سازی‌های نرماندی (با نام رمزی عملیات نپتون)، اولین عملیات در جبهه نرماندی در جنگ جهانی دوم درروز D (در اصطلاحات نظامی آمریکایی، معمولاً روزی که قرار است یک عملیات بزرگ حمله در جنگ آغاز شود) عکس گرفت، اگرچه تنها تعداد کمی از عکس های او سالم باقی ماندند.

آثار عکاسی کاپا در سراسر جهان خام‌ترین، غیرواضح‌ترین و احساسی‌ترین عکس های قرن 20 است. عکس او از یک سرباز وفادار که به تازگی مجروح شده بود به یک نماد قدرتمند جنگ تبدیل شد و باعث شهرت جهانی وی شد. در سال 1955، از مراسم جایزه مدال طلای رابرت کاپا به پاس خدمات و شایستگی‌های وی در حرفه عکاسی رونمایی شد.

 

گردا تارو (Gerda Taro)

گردا تارو به عنوان اولین زن عکاس خبری شناخته می شود که در خط مقدم جان خود را از دست داد. او به خاطر عکسهای ناراحت‌کننده و ناخوشایند خود در طول جنگ داخلی اسپانیا مشهور بود. او همراه با رابرت کاپا از جبهه های مختلف جنگ داخلی اسپانیا ازجمله وضعیت پناهندگان اسپانیایی در مورسیا و آلمریا عکس تهیه کردند.

علیرغم اینکه عکاسان هم دوره او کارهای عکاسی وی را کم اهمیت جلوه میدهند، مجموعه عکس های گردا تارو همچنان مستندات اصلی جنگ بشمار میروند. آثار این عکاس یهودی-آلمانی از یک سبک ساده برخوردار است که شجاعت افراد را برجسته می سازد. قدرت احساسی عکس های وی همچنان پیچیدگی جنگ ها را نشان می دهد.

در حال به تصویر کشیدن نبرد برونته در جنگ داخلی اسپانیا بود، گردا تارو توسط یک تانک مجروح شد و چند روز بعد درگذشت. وی در طول زندگی کوتاه مدت خود و حتی پس از مرگ به عنوان یک نماد ضد فاشیست شناخته میشد.

 

نتیجه گیری

امیدواریم که این لیست از عکاسان مشهور در طول تاریخ بتواند الهام بخش و نقطه عطفی برای کار عکاسی شما باشد. عکاسی یک حرفه و صنعت و همچنین یک رسانه بسیار مهم است که جهان به آن اعتماد دارد و ایده ها و ادراک مردم را شکل می دهد. به یاد داشته باشید هر زمان که عکس میگیرید در حال انجام یک کار مهم هستید!